شبهه زدایی عزاداری امام حسین براساس سوگواری پیامبر بر حضرت حمزه از منظر دانشمندان اهل سنت
نویسندگان
1 دانش‌پژوه دکتری جریان‌های کلامی معاصر جهان اسلام – جامعة المصطفی العالمیة
2 دانش‌آموخته دکتری قرآن و علوم (گرایش اجتماعی) جامعة المصطفی العالمیه
چکیده
«گریه» و «عزاداری» در کنار «خنده» از خصایص انسان و آفرینش بوده و از عوامل تعدیل عواطف و احساسات بشری به شمار می‌آید که در نهانش به ودیعه نهاده شده است، اما آنچه حائز اهمیت است بررسی دینی و نگرش از دریچه کلامی به این مسئله است. سوگواری و ریختن قطرۀ اشک بر فردی که از دنیا رحلت کرده به‌طور عام، درجایی مورد مناقشه و شبهه قرار می‌گیرد که تبدیل به یک سنت شده و پس از گذشت قرن‌ها همچنان سالیانه با تصریح به سنت حسنه بودن آن به‌طور خاص بر شهادت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) و یارانش گریسته شود. این گفتار در پی آن است تا با بررسی سوگواری و عزاداری پیامبر اسلام بر حضرت حمزه سیدالشهدا، شبهه عزاداری وهابیت را با روش تحلیلی – توصیفی به بوته نقد کشد. با بررسی و مقایسه دیدگاه‌های اندیشمندان برجسته اهل سنت با یکدیگر در این خصوص به‌خوبی نمایان می‌گردد وجود سیرۀ عملی پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) بر عزاداری بر حضرت حمزه (علیه‌السلام) ثابت و غیرقابل‌تردید است، علاوه بر آن درخواستشان برای گریه بر حمزه (علیه‌السلام) و ترویج سنت آن و اعتراف صریح اندیشمندان اهل سنت بر وجود سنت گریه در ابتدای مجالس بر حضرت حمزه (علیه‌السلام) تا قرن سوم که عصر طلایی صحابه، تابعین و اتباع تابعین را شامل می‌شود رابطه مضبوطی با جواز عزاداری شیعیان در ماه محرم بر امام حسین (علیه‌السلام) و شهدای کربلا تا قرن‌ها بعد خواهد داشت.
کلیدواژه‌ها
)